Wywiady z różnych lat jego kariery pozwalają – na tyle, na ile jest to możliwe – zbliżyć się do tajemnicy: kim tak naprawdę jest David Lynch. Jak powiedział autor książki: „Wywiad z Davidem Lynchem przypomina próby przygwożdżenia bardzo gadatliwego grzechotnika, który jest do rozmówcy cholernie przyjaźnie nastawiony. Lynch w istocie uwielbia rozmawiać. Czerpie wyraźną przyjemność z opowiadania różnych historii i dowcipów, spontanicznych filozoficznych dygresji i tym podobnych. Pewne tematy jednak skrzętnie omija. Nie lubi zdradzać szczegółów życia prywatnego ani wykładać sensu swoich filmów – unika nawet jasnych deklaracji na temat znaczenia twórczości dla niego samego jako artysty. (…) Jako zwolennik kina, które wprowadza widza w stan snu na jawie, Lynch stawia sobie za cel tworzenie filmów, które na zawsze pozostaną tajemnicze”.